Ken jij Nele al?

Ken jij Nele al?

Na heel voorzichtig komen piepen in de eerste stiltekamer, via veel kleine stapjes, ben ik momenteel vrijwilliger en ambassadeur bij BlinkOut, en soms ook wel een speelvogel. Daarnaast huur ik als ruimtegebruiker ruimtes in BlinkOut, om als zelfstandige workshops en empathiecirkels aan te bieden (en ook soms om m’n administratie te doen). 
 
Ik ben enorm geboeid door onderwerpen die op zich heel menselijk en alledaags zijn, maar die ons kwetsbaar en soms wat onbeholpen doen voelen. Het is dikwijls niet gemakkelijk om daarover te praten, en net daarom maak ik daar graag ruimte voor. Hierbij steun ik op mijn kennis en ervaring rond langdurige ziekte, hechting, (complex) trauma en neurodiversiteit.

Als dit zaken zijn waar jij zelf mee geconfronteerd wordt, bij jezelf of iemand in je omgeving, dan weet je maar al te goed dat dit grote uitdagingen met zich kan meebrengen.

Het is mijn ervaring dat heel kleine stapjes en een enorm traag tempo soms dé sleutel zijn om weer wat beweging te vinden als het al een hele tijd niet meer gaat. Ik vertel je daarom graag eerst iets meer over mijn verhaal bij BlinkOut. Onderaan vind je meer informatie over m’n aanbod. 

Teen in het water

Via een personeelsliftje, ergens achteraan in Nest (in het gebouw van de oude bib), ging ik naar de vijfde verdieping, want ik kon al die trappen niet nemen. Zo ben ik een eerste keer komen piepen in de stiltekamer van BlinkOut. Ik zag zetels en rekken met plantjes. Ik voelde me eigenlijk heel onwennig en ben na even rondkijken weer vertrokken. Omdat het nogal veel was, en ik niet goed wist wat ik ermee aan kon vangen. En toch voelde ik dat er mogelijks iets in zat voor mij, en begon ik BlinkOut te volgen. 

Terug naar huis

De volgende stap zette ik toen BlinkOut al een tijdje bestond. Ik stuurde in een mail naar Natalie dat ik graag naar een gespreksavond rond kwetsbaarheid wou komen, maar misschien na 5 minuten weer naar huis zou moeten gaan. Dat was ok, dus ik besloot om te gaan. Ik was eigenlijk al overweldigd tijdens het rondje, en bleef tot aan de pauze. Ik was daar toen wel trots op, dat ik naar huis ben gegaan.

Knoeien en prutsen

Ik wilde zo graag weer sterker worden, emotioneel, fysiek, sociaal. Ik had al veel gestudeerd en wist dat het kon, ook al zou het wellicht een heel traag proces zijn. Ik besefte ook dat ik een plek nodig had om te kunnen oefenen, om stapjes te zetten. En die heb ik gevonden in BlinkOut. 

Ik weet nog dat ik eens zei aan Natalie dat ik het jammer vond dat ik nog geen energie had voor labo. En ze zei: “maar je bent er al volop mee bezig: hulp vragen om de vaatwas te legen bv, da’s echt labo.” En zo somde ze nog een aantal dingen op. Voor mij was dat moment echt heel belangrijk, omdat ik al die kleine momentjes van zoeken, knoeien en me onbeholpen voelen, kon beginnen zien als labo. 

Muziek

Langzaamaan begon ik labo ook actief in te zetten. Ik had bv. veel verdriet omdat ik zo snel overspoeld werd door muziek, dat ik er eigenlijk niet kon naar luisteren. Dus oefende ik tijdens tijdens de Gentse feesten met muziek: eerst het BlinkHuis binnenstappen voor een concertje, tot aan het onthaal … om dan te voelen dat ik dan al overweldigd was omdat ik vergeten was dat er ook andere mensen zouden zijn … dus weer naar huis. Later ontdekte ik dat ik binnen kon luisteren naar een concert buiten of omgekeerd. Vroeger naar huis gaan kon ik dan al heel goed, of zelfs eens vragen of iemand met me mee wou fietsen als ik toch over m’n grenzen was gegaan. 

Empathiecirkels en workshops

Ik wou ook stappen zetten richting wat voor mij aanvoelde als werk: het delen van m’n kennis en ervaring. Ik had om gezondheidsredenen al jaren geen workshops meer begeleid, en kon m’n zelfvertrouwen weer opbouwen door empathiecirkels en workshops aan te bieden in de veerkrachtweek. Intussen bied ik deze aan als zelfstandige. Joepie! Ik ben blij dat ik dit in BlinkOut kan doen. Het bied me een plek die ik ken, die voorspelbaar is. 

Mijn jaren bij BlinkOut hebben mij natuurlijk geïnspireerd: zo start ik ook met een minuutje stilte en een rondje. We nemen tijd om aan te komen, en om te horen hoe we rekening kunnen houden met elkaar en zorgen voor onszelf. Mijn aanpak is toegankelijk, authentiek, kwetsbaar genuanceerd, diepgaand, speels en ook wel met wat humor. 

Welkom

Verlang je om gehoord en gezien te worden in jouw gevoeligheden en spanningen die je ervaart, zaken waar je onzeker over bent? Misschien wil je hierover graag bijleren, verdiepen en uitwisselen, maar besef je ook dat je onderweg soms pijnlijke stukken kunt tegenkomen. Zoek je een plek waar het veilig genoeg is om heel kleine stapjes te zetten, en daarin gezien te worden?

Contacteer me als je graag meer informatie ontvangt. Ik heb momenteel een nieuwsbrief als basis voor m’n communicatie, en kan je op die manier op de hoogte houden. Als je twijfelt of m’n aanbod iets voor jou is, laat maar weten he, dan zoek ik even mee met je.

moc.liamnotorp@teovleahelen

Groetjes!

Nele