Veerkrachtweek- Workshop: Levend verlies, kwetsbaar verdriet
Leven met onzichtbare drempels kan een grote invloed hebben op je dagdagelijkse leven, soms door grote uitdagingen, soms door schijnbaar onooglijke details. Dat kan heel kwetsbaar voelen, frustrerend zijn. Je kunt botsen op je gevoel van onmacht, falen. Want wat niet (meer) kan, is soms zo pijnlijk aanwezig.
Manu Keirse spreekt over ‘levend verlies’. Er is niet iemand gestorven of vertrokken, maar een deel van jezelf is er niet (meer). Dit staat in rauw contrast tot wat je vroeger kon, tot wat anderen wel moeiteloos schijnen te kunnen of tot de hoge lat die de maatschappij ons voorhoudt. Dit kan tot een rouwproces leiden, dat vaak niet zachter wordt met de tijd, omdat je er elke dag weer mee geconfronteerd wordt.
In deze workshop geef ik een kader rond levend verlies, en maken we ruimte om te delen wat hierover leeft, bij elk van ons wellicht op een heel unieke manier. We beginnen zoals altijd met ‘n minuutje stilte en een rondje om allemaal samen aan te komen. Je kunt altijd even naar de stiltekamer gaan als je daar nood aan zou hebben tijdens de workshop.
Tot dan!
‘kLinker Nele (nog eventjes, want ik stroom binnenkort uit 🙂
P.S.: dit onderwerp is geïnspireerd door het boek ‘Zinvol Ziek’ van Lynn Formesyn. In het hoofdstuk ‘Levenslang’ maakt ze ruimte voor ‘verliesverdriet, chronisch in de rouw’ (p. 38 – 45). BlinkOut heeft een exemplaar van het boek liggen én een luisterversie, ingesproken door Lynn. Vraag er gerust naar aan het onthaal.