Empathiecirkel: grenzen

De Van Dale definieert een grens als een ‘denkbeeldige, scheidende lijn’. Sommige grenzen zijn duidelijk en andere net heel vaag. En is een grens altijd een lijn? Misschien heb jij grensgebieden, wachtposten, neutrale zones, geheime tunnels … om maar enkele metaforen te benoemen. Of zit het bij jou toch wel wat anders in elkaar?

Brené Brown beschrijft grenzen als ‘een lijst van wat ok is en wat niet ok is’. Dat is misschien al wat concreter … en tegelijkertijd, hoe weet je wat ok is en wat niet? Voel je dat in je buik? Of aan je theewater? Heb jij grenzen die vanzelfsrekend zijn? Onuitgesproken? Taboe?

Soms lukt het om een grens aan te geven, een andere keer vind je geen woorden. Missschien komt de gedachte “ho, dat was een grens” als een verrassend besef achteraf. En dan hebben we het nog niet over pmgaan met uw eigen grenzen én die van een ander … wat soms kan voelen als een (haast) onmogelijke jongleertruk, een elegante dans of … kortsluiting. Herkenbaar?

Dit zijn slechts enkele aspecten die we kunnen verkennen tijdens de empathiecirkel. Je kunt praten over alles dat ook maar enigsins met dit thema te maken heeft, of zelfs over helemaal iets anders.

Praktisch

We spreken in het Coyendanspark, aan de Herberg Macharius. Daar nemen we elk een stoel en zoeken een rustige plek voor een empathiecirkel, met een kleine groep (maximum 6 personen).

Bij lichte regen kunnen we onder het afdak zitten. Als het stormachtig zou zijn ofzo, zal er een alternatief voorzien worden. Je wordt daarvan op de hoogte gebracht per mail, ten laatste de avond voordien.

Tot slot: wat is een empathiecirkel?

Dit is een gestructureerde gespreksvorm die een ruimte creëert waar je woorden kunt zoeken voor wat er in jou omgaat, en waar je de kans krijgt om je hierin gehoord te voelen. De methode is heel eenvoudig om aan te leren en wordt stap voor stap begeleidt door kLinker Nele, die hierin een ervaren facilitator is.

Tot dan!